Update 1 Na onze eerste echte samenwerking heb ik een bepaalde zin genoteerd dat me interessant leek om rond te werken. "De geschiedenis herhaalt zich." Niet letterlijk natuurlijk maar als je dit gegeven kan je natuurlijk abstraheren en op een minder letterlijke manier bekijken. In mijn ogen herhaalt de geschiedenis zich op een manier waarbij mensen altijd dezelfde fouten maken en we hierdoor de zelfde problemen verkrijgen, net zoals alle voorbijgaande tijd. Ik heb deze zin dan ook op een andere manier proberen interpreteren. in een lus, een tijdlijn die steeds terug komt. Een cirkel. De cirkel is in de meetkunde een tweedimensionale figuur die wordt gevormd door alle punten die dezelfde afstand tot een bepaald punt hebben. In mijn ogen staat het probleem centraal als middelpunt en zit de tijdlijn er op gelijke afstand rond gespannen want we lijken maar niet verder te gaan van dit centrale probleem. Maar een cirkel is perfect, de mens niet.
Posts
Metamorphosen odivus
ik heb gewerkt rond enkele emoties die ik uit de mythe van medusa heb gehaald, toch op de manier waarop ik dit heb geïnterpreteerd. Dan heb ik verschillende fases uit het verhaal genomen die het interessantste leken om iets mee te doen. Ik heb vooral getracht om rond het gevoel eenzaamheid te werken aangezien medusa niet bepaald een sociaal leven had en hoe eenzaam het ook niet moet zijn om niet in iemand zijn ogen te kunnen kijken zonder gevolgen vandien. dit is het eindresultaat.